The Move - Flowers in the rain

The Move kwam in december 1965 voort uit een aantal groepen uit Birmingham. Zoals the Vikings, waarvan zanger Carl Wayne, bassist Chris Kefford en drummer Bev Bevan deel uitmaakten. Zanger en multi-instrumentalist Roy Wood kwam uit the Nightriders. Gitarist Trevor Burton tenslotte uit the Mayfair Set. De groepsnaam verwees naar de “verhuizing” van de diverse bandleden naar hun nieuwe groep. Eind 1966 kwam de eerste single “Night of fear” uit. Deze bereikte de 2e plaats in de Britse hitparade. Ook de opvolger “I can hear the grass grow” kwam in de top 5 terecht. De derde single “Flowers in the rain” werd in juli 1967 opgenomen en een maand later uitgebracht. Dit ging gepaard met een promotiestunt. Een prentbriefkaart met daarop een cartoon die premier Harold Wilson naakt afbeelde met zijn secretaresse Marcia Williams. Met haar had hij volgens geruchten een verhouding. Wilson klaagde de band aan. Uiteindelijk besliste de Britse hoge raad dat alle royalties van het nummer zouden gaan naar een goed doel van Wilson’s keuze. Een regeling die tot op heden van kracht is, en de groep tonnen aan inkomsten heeft gescheeld. “Flowers in the rain” was op 30 september de eerste plaat die werd gedraaid op de nieuwe Britse popzender BBC Radio 1. De single bereikte de 2e plaats in de Engelse hitparade en de 7e in de Veronica Top 40. Vanaf 1968 onderging the Move enige wisselingen in de bezetting. Zo werd in 1970 Jeff Lynne bandlid en verving bassist Rick Price Chris Kefford. De twee gingen met Wood en Bevan werken aan een nieuw project: the Electric Light Orchestra. Daarnaast bleef the Move actief tot aan 1972.

The Rolling Stones - We love you - Dandelion (Week 39 - 1967)

Mick Jagger en Keith Richards schreven “We love you” in de nasleep van hun arrestatie wegens drugsbezit eerder in 1967. Eind juni waren ze veroordeeld tot respectievelijk drie maanden en een jaar gevangenisstraf. In de maand juli werd het nummer opgenomen. Bedoeld als een bedankje voor de steun van de trouwe fans. Aan het eind van de maand waren in hoger beroep de straffen omgezet in voorwaardelijke hechtenis. Aanwezig bij de opname was de bekende Amerikaanse beatpoet Allen Ginsberg. Hij was in Londen voor een pro-marijuana demonstratie. Jagger had hem ontmoet bij Paul McCartney thuis, en nodigde hem uit om samen met Paul en John Lennon aanwezig te zijn bij de opname. De twee Beatles zongen mee op de achtergrond. De promotiefilm werd geregiseerd door Peter Whitehead. Deze bevat beelden van de opnamesessies. En een door Jagger, Richards en Marianne Faithfull nagespeelde rechtzaak uit 1895 tegen de schrijver Oscar Wilde. De producer van Top of the Pops weigerde het filmpje uit te zenden omdat hij vond dat het “niet passend was voor het type publiek” van het televisieprogramma. “Dandelion” was al een ouder nummer. De eerste demo ervoor werd opgenomen in november 1966 door Keith. Het liedje heette toen nog “Sometimes happy, sometimes blue”. Het nummer werd uiteindelijk in juli ‘67 afgemaakt. Op de uiteindelijke versie deed Mick de leadvocals. Nicky Hopkins speelde harpsichord en orgel en Brian Jones speelde hobo. De twee nummers waren de laatsten die werden geproduceerd door Stones-manager Andrew Loog Oldham. In Engeland kwam de single op de 8e plaats van de hitparade terecht. In Amerika deden ze het weer eens anders. Daar werden de nummers van de single losgekoppeld in de Billboard Hot 100. “Dandelion” bereikte de 14e plek en “We love you” kwam op 50 terecht. In de Veronica Top 40 stond de single uiteindelijk op nummer 1.