The Beatles - All you need is love

John Lennon schreef “All you need is love” speciaal voor het televisiespektakel “Our world”. Dit was op 25 juni 1967 het eerste live-schakelprogramma dat middels drie satelieten wereldwijd in 31 landen werd uitgezonden. In zwart-wit, omdat dit vrijwel overal nog de standaard was. In totaal leverde 14 landen een bijdrage waaronder acht Europese staten. Nederland leverde geen bijdrage. In de week voorafgaand aan de uitzending hadden vijf oostbloklanden zich teruggetrokken vanwege de zesdaagse oorlog in Israël. In ons land werd “Our world” uitgezonden op Nederland 1 en van commentaar voorzien door Koos Postema. In mei waren the Beatles gecontracteerd voor de Britse bijdrage. Daarna was er in de Olympic Sound Studios een basistrack met diverse instrumenten en achtergrondvocalen opgenomen. Het Engelse onderdeel van de uitzending begon met presentator Steve Race die buiten beeld een introductie deed terwijl the Beatles in EMI studio1 (de latere Abbey Road studio 1) wat inzongen en producer George Martin in de technische ruimte zijn orders gaf. Daarna werd het hele nummer opgevoerd. De zang, basgitaar, drums, sologitaar en het 13-koppige orkest werden live gespeeld. Evenals de leadzang van John. Rond de groep zat op de grond een keur aan bekende vrienden die aan het eind het refrein meezongen. Zoals: Mick Jagger, Brian Jones en Keith Richard, Graham Nash, Marianne Faithfull, Donovan, Eric Clapton en Keith Moon. Zo’n 400 miljoen mensen zagen het programma. Na de uitzending nam Lennon nog een deel van zijn leadvocals opnieuw op. Een dag na de uitzending werd het nummer gemixed, maar niet voordat Ringo nog een roffel aan het intro had toegevoegd. Op 7 juli werd “All you need is love” middels een “rush-release” wereldwijd uitgebracht. De single bereikte onder meer in Amerika, Engeland en in de Veronica Top 40 de 1e plaats.

Procol Harum - A whiter shade of pale (Week 27 - 1967)

The Paramounts uit Southend-on-Sea in Engeland werd begin jaren ‘60 opgericht door zanger/pianist Gary Brooker en gitrist Robin Trower. Begin 1964 had de groep een hitje met “Poison ivy”. De bluescovers die de band speelde hadden verder geen succes. Brooker was teleurgesteld en ging eigen muziek schrijven in samenwerking met dichter Keith Reid. The Paramounts ging in 1966 uit elkaar, en in het voorjaar van 1967 ontstond Procol Harum. Naast Brooker bestaande uit Reid, organist Matthew Fisher, gitarist Ray Royer en bassist David Knights. De bandnaam werd verzonnen door manager Guy Stevens, naar de Burmese kat van platenproducer Gus Dudgeon: Procul Harun. Tekstdichter Reid kreeg het idee voor de tekst van “A wither shade of pale” toen hij op een feestje iemand tegen een meisje hoorde zeggen: “you’ve gone a whiter shade of pale’‘. Het nummer werd op 29 maart opgenomen in de Olympic Studios in Londen onder leiding van de bekende producer Denny Cordell. Hierbij speelde sessiedrummer Bill Eyden mee. De maand erop werden er nog een paar versies vastgelegd met de inmiddels aangenomen slagwerker Bobby Harrison. Uiteindelijk werd de eerste opname op single uitgebracht. Dit gebeurde op 12 mei 1967. Een paar weken eerder had Cordell een proefsingle laten horen aan Tony Hall, de promotieman van Deram Records. Deze zag er, in tegenstelling tot de producer zelf, een grote hit in. Hij regelde dat Radio London de plaat een keer op proef zou draaien. Dat leverde een stroom aan positieve reacties op bij het kantoor van het radiostation. Twee dagen na de release kwam de single binnen in de Fab 40 van het station. Pas 14 dagen erna gevolgd door de landelijke Britse hitparade. Daarin werd net zoals in bijna ieder Europees land de 1e plaats bereikt. In de Veronica Top 40 kwam de single op 17 juni zelfs binnen op de hoogste positie. In Amerika was de plaat goed voor de 5e plaats. In 1972 kwam er een maxisingle uit met daarop naast “A wither shade of pale”, ook de hits “Homburg” en A salty dog”. In de Top 40 kwam ook deze uitgave op nummer 1 terecht. In 1977 ging Procol Harum uit elkaar. Veertien jaar later werd de band heropgericht en bestaat nu nog steeds.