Golden Earrings - In my house

Deze Haagse band werd opgericht in 1961 door zanger/gitarist George Kooymans en bassist Rinus Gerritsen als the Tornado’s. In eerste instantie was het een “guitaar combo”. Toen bleek dat er al een Engelse groep was met die naam werd het the Golden Ear-rings. Dit naar het openingsnummer dat de twee altijd speelden bij optredens. In 1963 ging het duo, onder invloed van de muziek van onder andere the Beatles en the Stones, op zoek naar een zanger (Frans Krassenburg) en een extra gitarist (Peter de Ronde). Even later maakte drummer Jaap Eggermont de groep compleet. Het was de Haagse impressario Jacques Senf die hen in 1965 in contact bracht met Freddy Haayen. Deze werkte als magazijnbediende bij platenmaatschappij Polydor in de hofstad. Onder zijn leiding werd het door Rinus en George geschreven “Please go” opgenomen in de Hilversumse Phonogram studio. Het nummer werd de doorbraak voor de groep. In de winter van ‘66/‘67 werd de tweede elpee “Winter harvest” opgenomen. Ook weer onder leiding van Haayen. Door het vertrek van de Ronde was de band nu een kwartet geworden. Ook “In my house” is te vinden op deze langspeler. Cees “Casey” Schrama leverde bijdragen op piano en orgel. De single stond tien weken in de Veronica Top 40 en bereikte hierin de 10e plaats. Freddy Haayen overleed in 2007.

The Beatles - Penny lane / Strawberry fields forever (Week 12 - 1967)

Op 24 november 1966 begonnen de opnamesessies voor de elpee “Sgt. Pepper’s lonely hearts club band” in de Londense EMI Studios, de latere Abbey Road Studios. Het eerste nummer waar aan gewerkt werd was “Strawberry Fields forever”. Het nummer was geschreven door John Lennon die ervoor putte uit zijn herinneringen aan het spelen in de tuin van Strawberry Field. Dat was een kindertehuis van het Leger des heils in Liverpool waar hij vlakbij woonde. Verspreid over vijf weken werd er zo’n 45 uur gewerkt aan het liedje voor het klaar was. In eerste instantie waren er meerdere versies van het nummer. Twee ervan werden door producer George Martin en geluidstechnicus Geoff Emerick samengebracht in het eindresultaat. Op 29 december werd de eerste opname voor “Penny lane” gemaakt. Dit nummer, geschreven door Paul McCartney, kreeg zijn titel ook al dankzij een herinnering aan Liverpool. Penny lane was een grote bushalte waar John en Paul vaak kwamen als ze bij elkaar op bezoek gingen. Het idee voor de piccolo trompetsolo kreeg Paul na het zien van Bach’s “Brandenburg concerto”. Deze werd gespeeld door David Mason, die later aan meer Beatles nummers zou meewerken. Beide nummers waren bedoeld voor de nieuwe elpee. Echter, toen manager Brian Epstein eind januari 1967 aan producer George Martin vroeg om een nieuwe single, vertelde deze dat de band met “Penny lane” and “Strawberry Fields forever” naar zijn oordeel de beste nummers tot dan toe had gemaakt. Daarop werd besloten om een single met dubbele a-kant uit te brengen. De plaat werd op 13 februari uitgebracht in Amerika, en vier dagen later in Europa. Voor beide nummers werden promotiefilmpjes opgenomen. Omdat John, Paul, George en Ringo geen zin hadden om hiervoor naar Liverpool te gaan, gebeurde dat in London. Voor “Penny lane” werd gefilmd in East End, op King’s road en in Knole Park in Sevenoaks. Regiseur van de twee filmpjes, Peter Goldmann, filmde ook in Liverpool. Onder andere beelden van een stadsbus met als eindpunt Penny lane. Ook de promotiefilm voor “Strawberry Fields forever” werd geschoten in Knole Park. In Engeland kwam de plaat terecht op de 2e plaat. Voor het eerst in vier jaar bereikte een Beatles-single niet de hoogste positie. Dat lukte wel in Nederland. In Amerika kregen de twee nummers een aparte vermelding in de Billboard Hot 100. “Penny lane” kwam op nummer 1 terecht, “Strawberry Fields forever” op de 8e plaats.